Aς ξεκινήσουμε το ταξίδι της κρυπτογραφίας αρχίζοντας απο τις βασικές έννοιες,ορολογίες και σκεπτικά έτσι ώστε όλοι να μπορούν να παρκολουθούν τα άρθρα που θα ακολουθήσουν στο blog!Ήρθε η ώρα για την πρώτη εισαγωγή στην κρυπτογραφία....
Η κρυπτογραφία χωρίζεται σε 3 περιόδους:
1)1900 π.χ - 1900 μ.χ
2)1900 μ.χ - 1950μ.χ
3)1950 μ.χ - σήμερα
{ Παρένθεση:
Οι δύο πρώτες είναι εκείνες που με ενδιαφέρουν περισσότερο γιατί τις θεωρώ εκτος απο ιδιοφυείς,και εις το έπακρον ενδιαφέρουσες με τα δεδομένα των εποχών και την όλη αισθητικη που εκπέμπουν...ναιιιι...εντάξη και οι πολύπλοκες του σήμερα οι οποίες βασίζονται στους υπολογιστές και τα μαθηματικά είναι ιδιοφυείς και πολύ δύσκολες...αλλά η επιλογή μου δεν έχει να κάνει με τον πιο εύκολο δρόμο,αλλά με εκείνο το πεδίο που με ιντριγκάρει πιο πολύ.
Ωραία...αφού σας έδωσα τις ενδιαφέρουσες (χμ!) λεπτομέρειες της αποψής μου...καιρός να μπούμε στην ουσία του άρθρου! }
ΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΙΑ :
Η λέξη προέρχεται από τα συνθετικά «κρυπτός» + «γράφω» και είναι ένα διεπιστημονικό γνωστικό πεδίο που ασχολείται με τη μελέτη, την ανάπτυξη και τη χρήση τεχνικών κρυπτογράφησης και αποκρυπτογράφησης.Η κρυπτογραφία όπως έχει ξανα-αναφερθεί (βλ.Σπαρτιατικη σκυτάλη...αν και πρέπει να το ξέρεις ήδη γιατί το διάβασες με ζήλο εννοείται το άρθρο...) χωρίζεται σε δύο κλάδους την μετάθεση και την υποκατάσταση και είναι ο ένας από τους δύο κλάδους της κρυπτολογίας.Ο άλλος κλάδος είναι η κρυπτανάλυση(η επιστήμη που ασχολείται με το "σπάσιμο" κάποιας κρυπτογραφικής τεχνικής ούτως ώστε χωρίς να είναι γνωστό το κλειδί της κρυπτογράφησης, το αρχικό κείμενο να μπορεί να αποκωδικοποιηθεί.
Κλεiδί:λέγοντας "κλειδί" στην κρυπτογραφία,εννοούμε τη λέξη ή τον αλγόριθμο τα οποία σε συνδιασμό με το κανονικό κείμενο δίνουν τη λύση του κρυπτογραφημένου μηνύματος...
εάν το κλειδί
είναι γνωστό,προχωρούμε στη λύση του κειμένου...εάν όχι αρχίζουμε μια διαδικασία κρυπτανάλυσης έτσι ώστε να βρεθεί το κλειδί.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου αναπτύχθηκε μεγάλο πλήθος μεθόδων και αλγορίθμων κρυπτογράφησης, που βασίζονταν κυρίως σε απλές αντικαταστάσεις γραμμάτων. Όλες αυτές δεν απαιτούσαν εξειδικευμένες γνώσεις και πολύπλοκες συσκευές, αλλά στηρίζονταν στην ευφυΐα και την ευρηματικότητα των δημιουργών τους.
Όπως προκύπτει από μία μικρή σφηνοειδή επιγραφή, που ανακαλύφθηκε στις όχθες του ποταμού Τίγρη, οι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν στη Μεσοποταμία ασχολήθηκαν με την κρυπτογραφία ήδη από το 1500 π.Χ. Η επιγραφή αυτή περιγράφει μία μέθοδο κατασκευής σμάλτων για αγγειοπλαστική και θεωρείται ως το αρχαιότερο κρυπτογραφημένο κείμενο
Στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκαν κυρίως συστήματα, τα οποία βασίζονταν στη στεγανογραφία και όχι τόσο στην κρυπτογραφία.
Στεγανογραφία: είναι η διαδικασία κατά την οποία αποκρύπτεται κάποια πληροφορία που πρέπει να αποσταλεί σε κάποιον παραλήπτη μέσα σε ένα μέσο.Να ξεκαθαρίσουμε πως η στεγανογραφία δεν είναι μέθοδος κρυπτογραφίας,έχει ως σκοπό να αποκρύψει την ύπαρξη της πληροφορίας, σε αντίθεση με την κρυπτογραφία που σκοπεύει στην μετατροπή της πληροφορίας σε μη κατανοητή μορφή, έτσι ώστε ακόμα και αν γίνει αντιληπτή η ύπαρξη της πληροφορίας,να μην μπορεί να διαβαστεί από άτομα που δεν είναι κάτοχοι του κλειδιού αποκρυπτογράφησης.Συνεπώς, για την επίτευξη μεγαλύτερης ασφάλειας μπορούμε να συνδυάσουμε τη στεγανογραφία με την κρυπτογράφηση.
Οι Έλληνες συγγραφείς δεν αναφέρουν άν και πότε χρησιμοποιήθηκαν συστήματα γραπτής αντικατάστασης γραμμάτων, αλλά τα βρίσκουμε στους Ρωμαίους, κυρίως την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ αναφορά σε ξεχωριστό άρθρο!!).
Ο Καίσαρας χρησιμοποίησε και άλλα, πιο πολύπλοκα συστήματα κρυπτογράφησης, για τα οποία έγραψε ένα βιβλίο ο Valerius Probus, το οποίο δυστυχώς δεν διασώθηκε, αλλά αν και χαμένο, θεωρείται το πρώτο βιβλίο κρυπτολογίας. Το σύστημα αντικατάστασης του Καίσαρα, χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα και στους επόμενους αιώνες.
Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, η κρυπτολογία ήταν κάτι το απαγορευμένο πράγμα που συντέλεσε στην καθυστέρηση της ανάπτυξης της. Η εξέλιξη, τόσο της κρυπτολογίας, όπως και των μαθηματικών, συνεχίζεται στον Αραβικό κόσμο.Οι Άραβες είναι οι πρώτοι που επινόησαν αλλά και χρησιμοποίησαν μεθόδους κρυπτανάλυσης. Το κυριότερο εργαλείο στην κρυπτανάλυση, η χρησιμοποίηση των συχνοτήτων των γραμμάτων κειμένου, σε συνδυασμό με τις συχνότητες εμφάνισης στα κείμενα των γραμμάτων της γλώσσας, επινοήθηκε από αυτούς γύρω στον 14ο αιώνα.
Η μεγαλύτερη αποκρυπτογράφηση ήταν αυτή των αιγυπτιακών ιερογλυφικών τα οποία, επί αιώνες, παρέμεναν μυστήριο και οι αρχαιολόγοι μόνο εικασίες μπορούσαν να διατυπώσουν για τη σημασία τους. Ωστόσο, χάρη σε μία κρυπταναλυτική εργασία, τα ιερογλυφικά εν τέλει αναλύθηκαν και έκτοτε οι αρχαιολόγοι είναι σε θέση να διαβάζουν ιστορικές επιγραφές. Τα αρχαιότερα ιερογλυφικά χρονολογούνται περίπου από το 3000 π.Χ. Τα σύμβολα των ιερογλυφικών ήταν υπερβολικά πολύπλοκα για την καταγραφή των συναλλαγών εκείνης της εποχής. Έτσι, παράλληλα με αυτά, αναπτύχθηκε για καθημερινή χρήση η ιερατική γραφή, που ήταν μία συλλογή συμβόλων, τα οποία ήταν εύκολα τόσο στο γράψιμο όσο και στην ανάγνωση.
Οι προϊστορικοί πληθυσμοί χρησιμοποίησαν τρεις γραφές μέχρι να επινοήσουν αλφάβητο, γύρω στο 850 π.Χ.
Χρονολογικά, οι γραφές αυτές κατατάσσονται ως εξής:
3000 1600 π.Χ. : Εικονογραφική (Ιερογλυφική) γραφή
1850 1450 π.Χ.: Γραμμική γραφή Α (Η Γραμμική Α δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της σύγχρονης αρχαιολογίας)
1450 1200 π.Χ.: Γραμμική Γραφή Β
ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ....
Η κρυπτογραφία χωρίζεται σε 3 περιόδους:
1)1900 π.χ - 1900 μ.χ
2)1900 μ.χ - 1950μ.χ
3)1950 μ.χ - σήμερα
{ Παρένθεση:
Οι δύο πρώτες είναι εκείνες που με ενδιαφέρουν περισσότερο γιατί τις θεωρώ εκτος απο ιδιοφυείς,και εις το έπακρον ενδιαφέρουσες με τα δεδομένα των εποχών και την όλη αισθητικη που εκπέμπουν...ναιιιι...εντάξη και οι πολύπλοκες του σήμερα οι οποίες βασίζονται στους υπολογιστές και τα μαθηματικά είναι ιδιοφυείς και πολύ δύσκολες...αλλά η επιλογή μου δεν έχει να κάνει με τον πιο εύκολο δρόμο,αλλά με εκείνο το πεδίο που με ιντριγκάρει πιο πολύ.
Ωραία...αφού σας έδωσα τις ενδιαφέρουσες (χμ!) λεπτομέρειες της αποψής μου...καιρός να μπούμε στην ουσία του άρθρου! }
ΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΙΑ :
Η λέξη προέρχεται από τα συνθετικά «κρυπτός» + «γράφω» και είναι ένα διεπιστημονικό γνωστικό πεδίο που ασχολείται με τη μελέτη, την ανάπτυξη και τη χρήση τεχνικών κρυπτογράφησης και αποκρυπτογράφησης.Η κρυπτογραφία όπως έχει ξανα-αναφερθεί (βλ.Σπαρτιατικη σκυτάλη...αν και πρέπει να το ξέρεις ήδη γιατί το διάβασες με ζήλο εννοείται το άρθρο...) χωρίζεται σε δύο κλάδους την μετάθεση και την υποκατάσταση και είναι ο ένας από τους δύο κλάδους της κρυπτολογίας.Ο άλλος κλάδος είναι η κρυπτανάλυση(η επιστήμη που ασχολείται με το "σπάσιμο" κάποιας κρυπτογραφικής τεχνικής ούτως ώστε χωρίς να είναι γνωστό το κλειδί της κρυπτογράφησης, το αρχικό κείμενο να μπορεί να αποκωδικοποιηθεί.
Κλεiδί:λέγοντας "κλειδί" στην κρυπτογραφία,εννοούμε τη λέξη ή τον αλγόριθμο τα οποία σε συνδιασμό με το κανονικό κείμενο δίνουν τη λύση του κρυπτογραφημένου μηνύματος...εάν το κλειδί
είναι γνωστό,προχωρούμε στη λύση του κειμένου...εάν όχι αρχίζουμε μια διαδικασία κρυπτανάλυσης έτσι ώστε να βρεθεί το κλειδί.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου αναπτύχθηκε μεγάλο πλήθος μεθόδων και αλγορίθμων κρυπτογράφησης, που βασίζονταν κυρίως σε απλές αντικαταστάσεις γραμμάτων. Όλες αυτές δεν απαιτούσαν εξειδικευμένες γνώσεις και πολύπλοκες συσκευές, αλλά στηρίζονταν στην ευφυΐα και την ευρηματικότητα των δημιουργών τους.
Όπως προκύπτει από μία μικρή σφηνοειδή επιγραφή, που ανακαλύφθηκε στις όχθες του ποταμού Τίγρη, οι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν στη Μεσοποταμία ασχολήθηκαν με την κρυπτογραφία ήδη από το 1500 π.Χ. Η επιγραφή αυτή περιγράφει μία μέθοδο κατασκευής σμάλτων για αγγειοπλαστική και θεωρείται ως το αρχαιότερο κρυπτογραφημένο κείμενο
Στην αρχαιότητα χρησιμοποιήθηκαν κυρίως συστήματα, τα οποία βασίζονταν στη στεγανογραφία και όχι τόσο στην κρυπτογραφία.
Στεγανογραφία: είναι η διαδικασία κατά την οποία αποκρύπτεται κάποια πληροφορία που πρέπει να αποσταλεί σε κάποιον παραλήπτη μέσα σε ένα μέσο.Να ξεκαθαρίσουμε πως η στεγανογραφία δεν είναι μέθοδος κρυπτογραφίας,έχει ως σκοπό να αποκρύψει την ύπαρξη της πληροφορίας, σε αντίθεση με την κρυπτογραφία που σκοπεύει στην μετατροπή της πληροφορίας σε μη κατανοητή μορφή, έτσι ώστε ακόμα και αν γίνει αντιληπτή η ύπαρξη της πληροφορίας,να μην μπορεί να διαβαστεί από άτομα που δεν είναι κάτοχοι του κλειδιού αποκρυπτογράφησης.Συνεπώς, για την επίτευξη μεγαλύτερης ασφάλειας μπορούμε να συνδυάσουμε τη στεγανογραφία με την κρυπτογράφηση.
Οι Έλληνες συγγραφείς δεν αναφέρουν άν και πότε χρησιμοποιήθηκαν συστήματα γραπτής αντικατάστασης γραμμάτων, αλλά τα βρίσκουμε στους Ρωμαίους, κυρίως την εποχή του Ιουλίου Καίσαρα (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ αναφορά σε ξεχωριστό άρθρο!!).
Ο Καίσαρας χρησιμοποίησε και άλλα, πιο πολύπλοκα συστήματα κρυπτογράφησης, για τα οποία έγραψε ένα βιβλίο ο Valerius Probus, το οποίο δυστυχώς δεν διασώθηκε, αλλά αν και χαμένο, θεωρείται το πρώτο βιβλίο κρυπτολογίας. Το σύστημα αντικατάστασης του Καίσαρα, χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα και στους επόμενους αιώνες.
Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, η κρυπτολογία ήταν κάτι το απαγορευμένο πράγμα που συντέλεσε στην καθυστέρηση της ανάπτυξης της. Η εξέλιξη, τόσο της κρυπτολογίας, όπως και των μαθηματικών, συνεχίζεται στον Αραβικό κόσμο.Οι Άραβες είναι οι πρώτοι που επινόησαν αλλά και χρησιμοποίησαν μεθόδους κρυπτανάλυσης. Το κυριότερο εργαλείο στην κρυπτανάλυση, η χρησιμοποίηση των συχνοτήτων των γραμμάτων κειμένου, σε συνδυασμό με τις συχνότητες εμφάνισης στα κείμενα των γραμμάτων της γλώσσας, επινοήθηκε από αυτούς γύρω στον 14ο αιώνα.
Οι προϊστορικοί πληθυσμοί χρησιμοποίησαν τρεις γραφές μέχρι να επινοήσουν αλφάβητο, γύρω στο 850 π.Χ.
Χρονολογικά, οι γραφές αυτές κατατάσσονται ως εξής:
3000 1600 π.Χ. : Εικονογραφική (Ιερογλυφική) γραφή
1850 1450 π.Χ.: Γραμμική γραφή Α (Η Γραμμική Α δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της σύγχρονης αρχαιολογίας)
1450 1200 π.Χ.: Γραμμική Γραφή Β
ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου